'Genoeg" op Pomgedichten

Van poëzie krijg je nooit genoeg:

Genoeg


wilde ik zeggen wat op mijn hart
stokte het in de keel

hoe we die nacht elkaar zochten
de warmte van adem
waarmee we licht maakten
in elkaars schaduw het vocht likten

je handen ten hemel toen ik niet
bleef hangen in wat we gehad

er hing nog een woord in de lucht
ik zag hoe het naar jou zweefde
liet jij het vallen
wilde niet gevangen in vaarwel


© FT 11112017

Lees de bijdrage en het commentaar op Pomgedichten