Op
Pomgedichten een bijdrage voor de virtuele trofee - ‘van het zich koesterende ongrijpbare’ – jeanine hoedemakers weekendtrofee. Naar een strofe uit een gedicht in haar bundel 'Het groen vindt al wat herfst":
'Groene Waterman'.
Na begin januari het gedicht
'Brugse Zot' (zie hieronder), opnieuw een bezoek aan onze zuiderburen.
Groene Waterman
Als een vis zwem ik hier rond
zuig mijn mond aan rekken en tafels
drink de taal van deze spektakelstad
de stemmen die letters naar het leven trekken
het festijn om hier tussen kaften te verkeren
zo te leren wat goesting brengt
geen woord dat niet om betovering vraagt
elk draagt de eigenwaarde hoog
hoger nog dan de sprekers van de stad
te verstaan geven aan de vreemdeling
die verpozing en verblijf zoekt
maar tot zijn leed niet de vinger kan leggen
op het wezenlijke het onvatbare
dat hier drijft en dartelt in elke laag lucht
© FT 09.02.2019
Lees het commentaar
HIER
Brugse Zot
Dat ik aan het Minnewater
haar om het recept voor liefde vroeg
wij zouden die als konijnen
op Vlaamse wijze op smaak brengen
hadden aan een halve maan genoeg
om elkaar tot in de nacht af te tasten
de hand die schuim van de lippen wiste
we bruisten en gistten als blond bier
hoe goesting ons naar het hoofd steeg
geen houden aan ‘ik zie u graag’
we wachtten niet tot Lievekesdag
kropen in het donker weg op kot
hijgde ze nog ‘maar gij zijt toch een Ollander’
ze dronk me als een Brugse Zot
© FT 04.01.2019
Voor het commentaar deze link:
Vlaamse hart-trofee
In het weekend van 19/20 januari was er nog de
'unterwelt'trofee; met het gedicht
"Wees welkom zegt hij"; het commentaar leest u
HIER
