Poëzie in januari: Café Favoriet

Op dinsdag 17 januari in de foyer van het LAKtheater te Leiden Café Favoriet. Met de dichters Joop Scholten en Frans Terken, die voorlezen uit de gedichtwisseling die zij sinds 2008 onderhouden. Muziek van damestrio Red Delicious, singer-songwriter Michel en stand-up comedy van Hicham Ennadre. Aanvang 20.30 uur, toegang gratis.
Café Favoriet

Poëzie in december: Leids Dichtersgilde

Op woensdagavond 28 december de laatste activiteit van het jaar 2011. Alle Leidse Gildedichters treden dan op in Meneer Jansen aan de Nieuwe Rijn 21, vanaf 21.00 uur. Met dit jaar een Haagse muzikale entre act.
Leids Dichtersgilde

Paul van der Velden Memorial

Op zondag 11 december a.s. om 17.00 uur : PAUL VAN DER VELDEN MEMORIAL
in Café Pelt, Pancratiusplein 48, Heerlen.
Met The Rolling Beatles, Rick Huijts en de gebroeders Roelofs, Bolton&Jeninga, Peul Jan. Charles Krutzen, Ben van Melick, Ludo Blok en Hans op de Coul. Begint het te dagen? Op zijn verjaardag halen wij herinneringen aan Paul op in muziek en voordracht. De reacties stromen binnen, het wordt inderdaad een gedenkwaardige middag.
www.cafépelt

In herinnering, naast het gedicht dat ik op 14/10/2011 schreef (zie Oudere berichten), deze bijdrage:


HECHTEN


De naam de namen op de kist
elke richting aangeschreven

hard hakken ze er in
spijkers ze hechten het deksel
hechten het lijf aan verdriet
een kast van huid en hout

vlammen in de planken
met in de handen herinnering
duw je het voort : gemis

duw je al verlaten
of er leven
zit in vuur en as

het nagloeien het
steeds weer oprakelen
waar je je aan warmt

Poëzie in december: Cultinair Café in Strijen

In december klinkt de poëzie o.m. in Amsterdam: op 7 december op afspraak bij het Open Podium in het Pintohuis in Amsterdam.



Op zondag 11 december is in Strijen de bundelpresentatie van 2,5 jaar dichters in het Cultinair Café in Strijen. Met een mooi affiche, o.m. Anton Born, Eelse Bies, Ellen Kanselaar, Frans Terken, Frans Vlinderman, Gerard Beentjes, Martin Aart de Jong, Martin Beversluis, Pom Wolff, René Hillenaar en Stephan Van der Sluijs met poëzie. Muziek door Wouter en Robbert van ToBe, zangeres Jeanine van der Stouw en waarschijnlijk zangeres Sanne Hamers. Spreekstalmeester: Ibunda Snowflock
Van 14.00 tot 20.00 uur, in Restaurant Pinokkio, Boompjesstraat 5.






OP DE BRUG


In S. op de brug te staan
omhelsd door enkel schoonheid
zo op handen gedragen

het zijn goddelijke handen
die hier heling brengen
in een gedeukt mens

de zuster met haar stralende
glimlach de rode lippen boven
een blauwe mond hoe haar adem
in zijn boezem groeit

geen knietje in het kruis
nee voorzichtig in de rug
voor een Heimlichmanoeuvre
adem mag zo laag bij de grond niet stokken
alsof een graat van hete makreel
in de keel blijft steken

in het zwart voor ogen
gloort zwak het licht
breekt al de schaduw
van het einde van de brug

vriest het grauw van de kaken
klaart op het gezicht




Strijen, 10/10/10

Het onzegbare

Pom Wolff nodigde op Pomgedichten uit voor de virtuele – ja dat valt nou net niet – te zeggen trofee: Ik wil het onzegbare hebben deze week. Wat ongezegd bleef desnoods. Het onzegbare dan toch gezegd. Ja. Niet te lang tenzij noodzaak. Hij kreeg van mij:


HET IS NIET GEZEGD DAT


Niet gehoord wat daar gemompeld
listig gelispeld maar strak in de glans
op de lippen een klem rond de kaken
dat het niet gezegd is dat

met het ene oor te luister het ander
op de kloppende boezem van haar hart
en niet naar lucht happen niet in geruchten
trappen dat je tegen muren

zij pront met dat ene knoopje open
hoe je daar in stilte de hand op wil leggen
haar behoeden voor het onnoembare woord
je tilt je aan weerbaarheid kreupel

dat je het prijskaartje van klinkklaar bewijs
niet verklapt aan het monkelend gepeupel


Frans Terken 18112011

Lees hoe het afliep op:
www.pomgedichten.nl

Dichtmiddag in Café Eijlders

Op zondag 20 november 2011 rond 16 uur in café Eijlders, Amsterdam, de maandelijkse dichtmiddag. Dit keer met duo's, het thema:
En jij gaat me dat even vertellen?

In het menselijk verkeer is er niets vreemd.
Je hebt ze die het beter weten.
Er zijn er bij die je ongevraagd van advies dienen.
Natuurlijk lopen er enkelen rond die altijd wat tegen je te zeggen hebben.

Eigenwijs, eigenzinnig, eigengereid.

En zeker dichters, want als ze praten dan nog het liefst met een andere dichter.

Maar er blijken dan toch ook dichters te zijn, die niet alleen elkaar spreken, maar ook samen willen voordragen!
Wij verwachten:
- Kila & Babsie
- Delia Bremer & Ria Westerhuis
- Joop Scholten & Frans Terken (lezen uit de gedichtwisseling); zie foto
- Ronald M. Offerman & Michiel van Rooij

Paul Lokkerbol & Ronald M. Offerman kijken er naar uit om je te zien en te horen.


Literaire Living 2011

Op zaterdag 19 november is de 5de Literaire Living 2011 in de Cultuurkapel De Schaduw te Ardooie, West-Vlaanderen. Op het programma de dichters Anton Korteweg, Philip Hoorne, Lies van Gasse en Maarten Inghels; de muziek is van Tom Pintens.
Mij is de eer te beurt gevallen aan het programma te mogen meewerken, als winnaar van de Poëziewedstrijd 'Dichter uit de schaduw'.
Aanvang 20.uur, adres Wezestraat 32.
Zie ook: Literaire Living 2011

Uit het bericht van de organisatie, namens deze Reinout Verbeke:
"Heel sterke inzendingen dit jaar voor de poëziewedstrijd van Literaire Living 2011. De gedichten van Nederlander Frans Terken bleven het langst op de jurytafel liggen. We horen ze zaterdag! Ook Philippe Jacobs, Nicole Vandenbussche, Evi Crevist en Koen Vanantwerpen krijgen voor hun sterke gedichten een boekenpakket van De Zondvloed Roeselare. Gefeliciteerd!"

Van de 3 ingezonden gedichten is in het programmaboekje opgenomen:


VADERGEDACHTEN III
voor M. & G.

Het is met droge ogen aan te zien
een Frans balkonnetje op tweehoog
ballonnen wapperen aan de reling
onder stapels jassen deint een pasgeboren bed

onkreukbaar vlagt het gordijn
om dit in de schoot gevallen huis
bezoekers onthaalt het niet langer op koffers en dozen
een bank is evenwichtig naar boven getakeld

vriendinnen beklimmen lichtvoetig de trap
zij zijn de bloemen in de vazen
foto’s aan de fris geschilderde muren zo ontspannen
staan ze in hun laarzen hun tassen met huiselijk verkeer

dat je een kind op haar plaats weet

de hand die je losliet heeft een andere gescoord
waarmee ze vasthoudend in de soep roert
ze zetten potjes op het vuur knoflookballetjes
blussen ze af met een scheutje witte wijn

willen wij soms wat sterkers drinken
in de keuken stoomt en blaast de espressomachine
hoezo wie lust hier geen koffie proef dan
de zelfgeklopte latte macchiato met schuim en suiker

bij herhaling schelt de bel telefoons zingen af en aan
tot buiten de deur wij spreken elkaar zeggen ze de wens
is nog vader vandaag het is geen onthutsende gedachte

het starten van de auto is niet ver weg


de andere gedichten:
'Hoogpoort' en 'Zicht op de Geul' (zie hieronder)



'Dichter uit de schaduw'

De deur van de hemel


Het gedicht stond al eerder op de weblog,
vorige week las ik het t.g.v. de begrafenis
van mijn schoonvader; hij zou begin januari
89 jaar zijn geworden.



DE DEUR VAN DE HEMEL


Zo donker als het wordt
al te donker om onder ogen te zien
dat de weg zonder mededogen eindigt
de rover is een kuil ingekropen

tijdens het lopen in een niet te stoppen val
wegzakken dwars door de klamme aarde
die een afgrond is een bodemloze schacht
onder een vast maar zacht bestaan

de treden van de trap afdalen en onderaan
naar boven kijken hoe een omgekeerd leven
zich optrekt vastberaden omhoog werkt

zoekt naar een plek om te rusten
onder lichtvoetige wolken bedolven
kloppen op de hemeldeur

Stadse Dichters in Den Haag


Na het heuvelland terug in de stad: a.s. zondag 30 okt. in Den Haag, 'Stadse Dichters onder een hemel van glas in lood'. Dichters dragen voor over hun liefde voor een stad of plek. De dichters van Eijlders op Pad zijn, naast dichters uit meerdere steden van Nederland, te beluisteren in Villa de Kunstpassage aan Plein 1813 nr. 4 in Den Haag, in het kader van Geef mij de stad en ik ben gelukkig. Aanvang 14.00 uur, tot 17.00 uur.

Met een gedicht voor Leiden, dat in 3 october een hoogtepunt kent:


LEVEN GEEN LIJDEN


Vandaag en morgen draait het om
een leven dat niet lijden zal
geen knieval bij een droef verhaal
verbaal staat men klaar in Leiden

om met de keel gesmeerd
het leed te keren de fles
al aan de mond gezet

ontzet als men is
van honderdvijfentwintig jaren
een feest te creëren
uit eeuwenoud zeer

ooit door vreemde bezetter
aangedaan aan stadse lieden
helden die op sokkels verteren
of leven op een schildersdoek

waar men de broek ophoudt
met haring hutspot wittebrood
‘t Leidse leven hier
fier en vrij wil eren


Dodemanweg


Goed om even terug te zijn geweest in het warme zuiden. Mooie wandeling gemaakt
rondom de Keutenberg, langs het gedicht
Melopee van Paul van Ostayen, in Stokhem de Dodemanweg op; rond de eeuwwisseling nog getracht om deze op te fietsen, helling 18 %, maar dat zat er niet meer in. Tjebbe wel, fluitend. Het leverde destijds wel onderstaand gedicht op.


DODE MAN

(voor Tjebbe)

Daar stonden wij, in snelle tricots gehesen,
pompten met alle lucht de smalle bandjes vol
en staken de voeten in de clips

reden naar onder, naar de voet van de helling
die wij wild te lijf zouden gaan

wij grepen wel even naar de hemel,
van waar de wolken onbedaarlijk naderden

maar nog niet halverwege liep alle lucht weg
en stond ik daar met de Dode Man te spreken

dat ik hem overwinnen wou, wat hij niet nam,
van mij, de jonge god mocht fier naar boven

mijn oude lijf moest maar te voet
om alvast te wennen aan
de Dode Man


Op het plaveisel, De Kreek, 2002


Zicht op de Geul


Op deze plek waar Herman
spreekt van zien van sterfelijkheid
stap je langs zeer oude sporen
in een hoger uitzicht

iemand die naar het onsterfelijke taalt
krast zijn naam in de mergel
trekt zich boven op de heuvel
terug binnen de Kluis

schrijft zwijgend de dagen door
een kruisweg in staties
omvallen en opstaan en ’s nachts
het hoofd leggen op een steen
- de slaap zou eens zoet kunnen zijn -

het is handwerk aan eeuwigheid
een harde strijd als in het leger
van Gods waarnemer op zijn aarde
het oog houden op een leven later

tot de longen het begeven
in stof van onder- en bovengrond
hier als een koempel geveld

21.10.2011





Herman de Coninck, De Plek

in de Gedichtenroute van
Stichting Beeldende Kunst Buiten
in Valkenburg

Zie ook:
Gedichtenroute Valkenburg aan de Geul

In Memoriam Paul van der Velden

Paul van der Velden, initiatiefnemer van d'r Poal, vriend, creatieve en culturele inspirator, schrijver, performer, initiator van De Wasknijper, bovenal Heerlenaar en lieve man, is op 9.10.11 aan een slopende ziekte overleden. In de Limburger schreef Wiel Beijer een mooi in memoriam:
www.limburger.nl/een stadsnomade die van Heerlen hield
Op vrijdag 14 oktober waren familie, vrienden, (oud-) stadsgenoten in crematorium Imstenrade in groten getale bijeen om van Paul afscheid te nemen. We blijven Paul gedenken.

Voor Paul schreef ik:


Met een wasknijper houdt hij
een hele wereld bijeen
een stadsnomade die opveegt
wat om ons heen cirkelt
uit hogere luchtlagen neerdwarrelt

maakt er verhaal na verhaal van
wat hij ons onderhoudend vertelt
aan tafel in de kroeg
hij wijst met een vinger de richting
die we wel of niet kunnen gaan

vindt zichzelf daarin steeds weer uit
de ogen gericht op verder dieper
met een aanstekelijke lach
getrokken tot in zijn baard

wie naar zijn woorden luistert
de boodschap hoort
weet dat leven anders kan
beter liever meer intens

14.10.2011

Einde van de wereld

Dichten op het Einde van de Wereld, Pom Wolff schreef op
pomgedichten op het einde van de wereld :
Frans Terken dichtte over de onbereikbare vrouw. Ik las o.a. het gedicht


NIET TE KRIJGEN


Wat je niet allemaal kunt krijgen
chocoladeletters ongevraagd per Telegraaf
bezorgd de tyfusteringpokkenpest (het moet
niet altijd over dood gaan)

stickers voor 15 % korting bij Hema of
Karwei te plakken de schijt van meeuwen
een stemadvies en weer het lid op de neus
(het is zuigen op grote hoogte)

dat niet alles te krijgen is
handen vol goud in het zicht van camera’s
de argusogen achter megabrillen

haar blik die schier de jouwe kruist
de inschatting waarmee zij achterover hangt
in lijn 1 leunt tegen de reling

ze heeft je minzaam in de gaten
houdt je standvastig buiten handbereik
dat je niet de vingers brandt




Het licht dat verderaf


Bij de presentatie van de bundel van Joop Scholten,
Ook dit is een vorm van geluk
op 16 september 2011 in het Pintohuis te Amsterdam
had ik het genoegen een van de gastdichters te zijn.
Van Joop las ik na zijn gedicht 'Deze wereld'


HET LICHT DAT VERDERAF


Op het Pikmeeuwenwater is de zon
nog een glinstering van herfstmiddagen
voor de zon alles beslaat

niet een foto uit een folder
maar de eigen ogen
niet een passage als gedrukt
maar het aanschouwelijk bewijs

het licht dat verderaf valt
dwars tussen de bomen door
in het Geldernsch-Nierskanaal
geluid van een ijsvogel

brekend nieuws : een kanaal
voor zichzelf als beek begonnen
bewandelt een weg in het woud

en kijk eens hoe hij floreert tussen
dotterbloem en rapunzelklokje

met de loop mee een lichtvoetige tred
dat je door het donker durft



voor de bundel van Joop Scholten, zie:
De Witte Uitgeverij - Ook dit is een vorm van geluk