Café Eijlders

Het gedicht van de maand december is van Joop Scholten, nr. 88/2 uit de dichtwisseling.

Reuring in Alkmaar

Op 11 november in Alkmaar poëzie en muziek bij Reuring.
Naast ander eigen werk lezen Joop en ik uit onze dichtwisseling, rond gedicht nr. 100.

Allerzielen & Bokbier

Op Pomgedichten was het zondagochtendthema 'de zotte morgen'.
Inspiratie was er vanwege Allerzielen, als ook de 'bokkenwandeling' op 3 november in Leiden. Het bracht:

Bitterzoet


Wij gingen voor bokbier een
wandeling een drankgelag of gewoon
klokken in elke kroeg zonder ophouden
een glas aan de mond een herfstIJ van het vat

of een Jopen een Rode Toren of Texels Bock
dat we elkaar bij weerzien op de schouders
sloegen de nasmaak proefden bitter-
zoet wegzakten in een schuimkraag

de doden maar niet vergaten
die met ons op de barkruk wervelden
hoe we het leven vierden hen opriepen
met ons te drinken de nacht door

tot de ochtend stom en dronken wij nog
niet begrepen dat ze daar in de grond


© FT hz 12112013

Herinnering Verlicht 2013

Op woensdag 30 oktober van 18.00 uur tot 21.00 uur kunnen nabestaanden op De Nieuwe Ooster de rustplek van hun overledene bezoeken. Daarnaast bieden lichtjes, beeldende kunst, poëzie, verhalen en muziek ruimte om gezamenlijk te herdenken.
Poëzie is er van 22 Witte Dichters, onder 22 witte paraplu's. Wit omdat het een rouwkleur én een feestkleur is. Wit licht op in het donker.
U kunt bij hen schuilen en luisteren naar een gedicht, dat voor deze gelegenheid is geschreven. Na afloop geven ze u hun woorden op papier om op een graf te leggen of mee naar huis te nemen.

Witte Dichters is een project van Jos van Hest. U kunt deze avond luisteren naar gedichten van Gerard Beentjes, Job Degenaar, Everdina W. Eilander, Judy Elfferich, Edith de Gilde,
Kees Godefrooij, Koos Hagen, Wim Hartog, Joyce Hes, Jos van Hest, Tonny Hollanders,
Baban Kirkuki, Nafiss Nia, Gerda Posthumus, Paul Roelofsen, Joop Scholten, Frans Terken,
Gerrit Vennema, Wendela de Vos, Anneke Wasscher, Co Woudsma en Jos Zuijderwijk.

De Nieuwe Ooster, Kruislaan 126, Amsterdam

Voor 'Herinnering Verlicht' geschreven:


Lied dat je altijd weer hoort


Op alle wegen die je gaat loopt hij met je mee
vandaag schuifelt hij voor je voeten
vannacht schuilt hij in de schaduw
van je vastgevroren lijf

de hoop dat hij nog aan je voorbijgaat
de schrik die hij slaat in en om het hart
je zingt het weg met kleine stem
het is het lied dat je altijd blijft horen

raak er niet hopeloos in verloren
nu hij van je wegnam
wie je levenslang lief hebt
het hart dat jou in elke slag heelde

de stappen je deelde ze zo lichtvoetig
als je gloedvol en luid dit leven bezong
klinkt weer in de keel de stem
de dierbare die reisgenoot blijft


© FT

Open Podium OBA

Open Podium OBA zaterdag 26 oktober 2013 met gedichten verhalen en muziek; dit wordt de 118e keer.

Op het Cultuurplein op de tweede etage in de OBA aan de Oosterdokskade 143 treden voor u op onder voorbehoud:

Frans Terken en Jolies Heij met hun gezamenlijke bundel 'Groot rood hart' ;
Barbara Baumgarten, Gerdin Linthorst, Maggie Brown met 'THE JAR', Mieke Vermeulen met haar nieuw bundel, Jacky Wolter, Wendela de Vos met kinderpoëzie, Vesna Blaziç als sopraan met muzikale omlijsting, Conrad van de Weetering en Peter Prins.

Het Open Podium is er voor iedereen die iets heeft met taal of poëzie.
Kom kijken en luisteren naar wat anderen ons te vertellen hebben.
U kunt hen ontmoeten en ook nog hun werk kopen.

Jos van Hest, de presentator, begint om 15.00 en gaat door tot 17.00.
Hij hanteert een willekeurige volgorde, maar degenen die op de lijst staan komen aan de beurt.
Gastvrouw deze maand is Riet Lamers

Atelierroute Leiden 2013 bij Werkstudio Kunstproef met dichters

Tijdens de Kunstroute Leiden 2013 presenteren bij Werkstudio Kunstproef

Petra van der Berg
Lia Heijlligers
Margot van Leeuwen
Annet Mulders
Ineke Ouwehand
Theolieke Smit

de expositie ‘Mijn Huid’

Zaterdag 28 en zondag 29 september van 10.00 tot 18.00 uur.

Van harte welkom in de Werkstudio, een proefkamer voor Kunst en Cultuur.
adres: Delftse Jaagpad 4, Leiden.

Tevens vanaf 13.00 u. elk uur gedichten van de dichters:

Zaterdag:
Susanne Metaal
Joke Schrijvers
Leni Venne
Frans Terken

Zondag:
Edith de Gilde
Anneke Wasscher
Joop Scholten
Martin Aart de Jong
Han Ruijgrok
Frans Terken


schreef bij de creatie van Theolieke Smit:

In-fuus


Kijk zoals zij daar staat
is zij een doorzichtige jas
een gewaad waarin het leven
een op een geleefd

hoe het haar gegeven is
lucht op te zuigen te inhaleren
in een tweede huid de poriën
als een ventiel open te zetten

het is de ochtend beginnen
met verse adem drinken
zie hoe zij opstaat

mantel in één zucht aangetrokken
waarin ongekende woorden
binnen druppelen de dag kleden


© FT hz 28102013

J.

Op verzoek van Pomgedichten schreef ik: J.
Daar ook de YouTube link naar de vertolking, door Jeroen Willems, van ' Jojo', van Jacques Brel, aanleiding voor het gedicht.


J.


Het zullen je dagen maar zijn
het podium een rots van levend staal
de diepste taal en aanhoudend de zenuwen
dat dan de langste nacht

je stem die het leven raspt
gruis dat als kiezels in je schoenen loopt
en schrijnt
even wacht in een ademtocht
je binnenwereld naar buiten trekt

het gezicht dat in tegenlicht
de lijnen tekent die alle licht verteren
van de vriend die je voorging
die je altijd nog spreekt

het doek dat nu het valt een doorgang is
opkomst en uittocht ineen
maar niet het sterven is
wat je aan onze voeten legt


© FT 30082013

Tentoonstelling Ronald M Offerman in Café Eijlders

Op 3 augustus was de opening van de augustus-expositie in Eijlders.
Mieke van Beeren van Café Eijlders schrijft: Deze keer een heel bijzondere expositie, namelijk het werk van de man die we allemaal al jaren kennen als kelner, dichter en zanger : Ron Offerman. Hij zal jullie verrassen.
Gen woord teveel gezegd, mooie werken, met o.m. teksten van bevriende dichters.
De tentoonstelling is te zien tot zaterdag 7 september 2013.

Het werk met een dichtregel van mijn hand:

Po-E-zine nr. 3: 'Ik droom een toekomst'

Onlangs verschenen het derde nummer van Po-E-zine, een elektronisch magazine over alles wat met poëzie te maken heeft. Met daarin tal van dichters, en prachtige afbeeldingen. Van mijn hand het gedicht 'Het gaat om de wind', met afbeelding van het gelijknamige beeld.
Het nummer kun je downloaden via deze link: Po-e-zine/nummer 3



Museum van Loon Revisited



Op 9 juni j.l. is de succesvolle presentatie van de foto/dichtbundel DICHTER BIJ HUIS in Museum Van Loon gehouden. Nog mooier is ook nog een dichtmiddag in Museum Van Loon op zondag 7 juli 2013.

Dus kom langs en bewonder de schoonheid van een grachtenhuis.
Luister naar voordrachten in een fraaie omgeving of in de bijzondere tuin.

De allerlaatste dichtmiddag van Dichters van Eijlders voordat we allemaal de zomer ingaan. Wij vinden het in ieder geval leuk wanneer jij langskomt.
Adres is Keizersgracht 672 en de aanvang is 16:00 uur. Tot dan.

Paul Lokkerbol
Ronald M. Offerman

P.S. En niet vergeten je museumjaarkaart mee te nemen.

Over handwerk, op de Pomzondagochtend

Een gedicht voor de zondagochtend op Pomgedichten, over eerlijk handwerk. Schreef Pom:
"Nou ja eerlijk – de oude ambachtsman een eerbetoon dat mag, handgemaakt daar gaat het om deze week."


Fluitsignaal


Hoe hij het laatste restje tegenstand klopt
uit de steenwand de zwarte schat
bijeenveegt in een kuip nog het gruis verzamelt
het is hem van hogerhand vergeven

de dappere houwer houdt driftig vol
hij staat hij kruipt voor zijn werk
zijn kerk de steen de lagen
laat hij niet tot de grond toe afbreken

zijn houweel een wapen in de ondergang
de overall de huid in zijn strijd
de vogel fluitend in de kooi
tot alle stof is neergedaald

zijn longen zonder lucht
die als een wekker piepen


© FT 08062013

Lees het ook op Pomgedichten:
"Ik zie het gedicht als een eerbetoon aan mijn opa. Voor alle mijnwerkers geschreven."

Museum Van Loon : Dichter bij Huis

Zondag 9 juni 2013 is de presentatie van de foto/dichtbundel DICHTER BIJ HUIS.



Museum Van Loon is vanaf 15:00 uur heel kort een museum van de dichtkunst.
Dichters zullen gedichten voordragen in de kamer of ruimte waarover zij hebben geschreven.
Na de laatste voordracht zal de foto/dichtbundel worden gepresenteerd in de tuin van Museum Van Loon. Ter afsluiting is er daar ook gelegenheid voor een drankje.

Toegang met museumkaart, anders een gereduceerd tarief van 6 euro.
Kom gerust wat eerder langs om alvast wat in het museum rond te lopen.
En neem familie, vrienden en kennissen mee om ze te laten genieten van een mooie plek en een fraai boek.
Wij zijn enthousiast en hopen je a.s. zondag te zien.

In deze foto/dichtbundel gaat elk uniek gedicht over het museum vergezeld met een foto van de fotograaf Andreas Strűbin.
De bundel is die dag ook te koop en de prijs is 18,50.

Paul Lokkerbol / Ronald M. Offerman




In de bundel het gedicht :


Thora lezend


Thora lezend in de kleine salon
waar in de spiegel het leven van
ouders van voorouders aan haar
aan ons voorbij trekt

- waren wij niet scheep gegaan
schouders eronder op naar de Oost
wij hingen hier niet in vol ornaat
voor het voetlicht geschilderd -

de nazaten van Willem van Loon
die vanaf de wand streng toezien
dat zij zich het patroon eigen maakt
men dient de vroedschap en het Hof

hoe zij verheven tot Dame du Palais
al overdenkt wie Haar ontmoeten
waardig is wie zij zal voorstellen
aan de Hoogste

hoe wij hun beeltenis bekijken
zonder de last die Thora droeg
wij onder gelijken


© FT 29092012

Thora lezend in de kleine salon,
(Thora Egidius - van Loon,
foto in gids Museum van Loon)

Eijlders: De ochtend..... Wat is je eerste gedachte ?

De laatste dichtmiddag van dit seizoen op zondag 19 mei 2013, met :
De ochtend..... Wat is je eerste gedachte ?

Wakker worden, een frisse start maken. Of komt die droom nog even terug.
Blijf je liggen of straalt je energie uit.
Nieuwe plannen, nieuwe ideeën of toch een zoektocht vervolgen.
Geluiden dringen binnen en bepalen je gemoedsrust.
Wie ligt er naast me of waarom ligt er niemand naast me ?
Je wilt voor uit kijken, maar tot hoe ver.

De aanvang is om 16:00 uur in het mooie Eijlders.
Toch een reden om te komen voordragen of anders in ieder geval te luisteren.
Wij heten je van harte welkom.

Plus niet vergeten : Eijlders in Museum Van Loon op zondag 9 juni 2013 !

Paul Lokkerbol
Ronald M. Offerman



Las o.a. dit gedicht, onlangs gepubliceerd in Po-e-zine nr. 2

Wij vingen woorden aan


Wij vingen woorden aan met van
vandaag van-je-houden vanzelf
en vanitas was dat niet teveel
van wat ik dacht toen

ik je vroeg een leven te delen
wij lazen elke ochtend elkaars ogen
deden de dingen zoals ze kwamen
namen het zekere niet te licht

groeven als er stilte viel onze hoofden
uit en stolden memorabele momenten
in kaarsvet om te bewaren

nu stoppen we ze in dozen op zolder
tegen het onmetelijke afstoffen
dat straks onze kinderen wacht


© FT 21032013

Antwerpen: Drie Hespenstraat

Afgelopen weekend met Tjebbe en Jurre in Antwerpen, ook weer even in de Drie Hespenstraat, enkele jaren geleden geheel gerenoveerd. Schreef ik eerder al over deze straat in Antwerpen 1, nu Drie Hespen II.

foto Tjebbe


Antwerpen 1

Het water van de Schelde heeft die kleur
niet meer die stommelende onrust
onder losse tegels weer de natte voeten voelen
stappen met Lange Wapper en Ferre Grignard

dat ze nog eens de Groene Michel behangen
met Che en Karl Marx dat waren nog tijden
maar ook die hielpen de Sinjoren niet
het blijft nattigheid tappen in een kloeke pint

de nasmaak dan tenminste met het vertoon
van schoonheid in de Drie Hespenstraat
dat naakte in het bestaan als van verlopen hoeren
madammen in hun versjacherd krot

hoe ze op de clientèle wachten
kranten voor het raam met de prijs van de dag
ze zeggen geen woord teveel
en maar kijken naar de lucht alsof het niets kost


Uit: Binnen het krachtveld de harttoon, 2006


Drie Hespen II

Zoals in een vorige jeugd is het
niet meer in de Drie Hespenstraat
met achter de ramen drie immense
Congolese liefdes van een nacht

laat het voor een half uur zijn
dwarse blikken die ons binnen keken
zij in hun haveloze kot met krant
hunkerend naar warmte op de tast

en wij nu dwalend in 't Stad
geen raam meer zo vol gevuld zien
Drie Hespen in verbouw gevallen

nog geen flard van ‘n kleed geeft wapper
achter de vensters de stenen gemetseld
voor een muurvast stadsgedicht


© FT 13052013

De Haarlemse Dichtlijn 2013

Nog even en het is zover: het Haarlems poëzie feest van 2013, de Haarlemse Dichtlijn op Hemelvaartsdag donderdag 9 mei!
Op de website www.haarlemsedichtlijn.nl kun je de laatste details lezen:
de opening is om 12.00 uur in de Bibliotheek Zuid-Kennemerland met medewerking van Erik van Muiswinkel, stadsdichter Nuel Gieles leest daar zijn Frans Hals gedicht voor, het 1e exemplaar van onze bundel wordt uitgereikt en de gastheren, gastvrouwen en dichtregelaars worden aan jullie voorgesteld.

Daarna start om 13.15 uur de 1e ronde, 14.25 de 2e , 15.35 de 3e en tot slot is er vanaf 16.30 de gelegenheid weer bij elkaar te komen in de bibliotheek.
Mijn plekken: in de Jopenkerk bij de 2e ronde (samen met Joop Scholten) en in de Hoofdmeester bij de 3e ronde.



In de bundel is gepubliceerd:


Doolhof


Waar schrijf je over
vragen ze mij

ik denk aan een blanco blad
droge witte wijn schuimkragen en
de opgewonden wangen van m’n muze
zoals ze op me wacht

hier te midden van deze kring
doorgewinterde babyboomers
met geveinsde belangstelling voor
de bezigheden van een oudere dichter
houd ik me aan de pen vast

schrijf me weg
uit hun vermeende zekerheden
opgepoetste verhalen van leven uit koffers
een volgende reis in het verschiet

hoe ik hier deel van uitmaak
maar er niet bij hoor

ik neem een loop om de schrijftafel
verstop me bij haar
in het onbeschreven doolhof


© FT 24012013


Laatste Heen en Weer schrijven: woensdag de liefde

De laatste gedichten in de cyclus die Jolies Heij en ik deze lente schrijven: woensdag de liefde, op Pomgedichten.
Het is mooi, mooi geweest ook, het groot rood hart gaat ondergronds.
Lees alle heen en weer schrijven hier.
De aanvulling van Jolies : Eén koningin maakt nog geen sprookje
En het antwoord : In een glazen kist
met een epiloog: Zolang het slaapt

'Zondag'dicht bij Pomgedichten

Dit weekend op Pomgedichten onderstaande bijdrage voor de 'virtuele' trofee 'ik ga op zoek naar (vroegere) oevers zonder netten'. Lees de uitkomst en opmerkingen op Pomgedichten


Op naar bekroning


Voetje voor voetje over het hoge
koord van de liefde schuifel je zonder
vangnet zonder polsstok schrijf je vrij maar
tastend nog geen geschiedenis

en waar is de hand waar je naar grijpt
als je haar aan wal gaat brengen
zie je in het diepe kalm water tussen kolkende
rivier en een vijver vol haaien piranha's

het is kwaad vissen op gladde steen
waarmee je voor haar een standbeeld
een troon van lovende woorden

woorden ze komen teruggeslingerd
ruwe keien waarmee je wordt doodgegooid
haal je daar de overkant


© FT 20042013


Kroningsgedichten 21 april 2013 in Eijlders

Dichters/dichteressen zijn gevraagd om bij de a.s. kroning een 3-tal gedichten voor te dragen.
Gedichten, die het beste van het dichterswerk in Nederland en uw eigen dichtkunsten weergeven. In deze mondiale presentatie laat u ten beste de liefde voor woorden horen.

Als voorproef bent u op zondag 21 april 2013 om 16:00 uur uitgenodigd in Eijlders.
Onder vakgenoten kunt u uw eigen parels van de dichtkunst ten gehore zal brengen.
En het maakt niet uit of u koningsgezind of republikein bent. Elk vrij woord op dit open podium kan worden gesproken.

Deze maand ook : Dichtersportretten van Lynne Greenaway in Eijlders.

In ieder geval zien wij de liefhebbers graag langskomen.

Paul Lokkerbol
Ronald M. Offerman


Heen en weer schrijven: woensdag de liefde

Het vervolg van de cyclus die Jolies Heij en ik deze lente schrijven: woensdag de liefde, op Pomgedichten.
Over het verlangen zich zeker te voelen in de liefde.
Lees alle heen en weer schrijven hieronder,
de aanvulling van Jolies : Niet op het eerste gezicht
En het antwoord : In alle spiegels

Het gaat om de wind

In Leiderdorp is op de locatie waar voorheen de Munnikkenmolen stond, het kunstwerk van de kunstenaar Joris Baudoin 'Het gaat om de wind' onthuld door wethouder Leo Maat, en Jop, die model stond voor het beeld.
Onderstaand gedicht, met gelijknamige titel, is bij de onthulling voorgelezen.

Het beeld is te zien op de website van Joris Baudoin als ook hieronder.


Het gaat om de wind


Wie de wind laat waaien
mag hem vangen met een molen
wieken malen adem in het rond
hij nestelt zich in hoeken en gaten

blaast een zucht door het dorp
zet voeten in klei en veengrond en
zoekt waar de ruimte hem wil dragen
hier wordt polder en plein gepolst

later een plaats gevonden een opening
een nieuw fundament een gedroomde stap
in het leven van het kind in ons

de jongen nog die als maker als bouwer
de baan veegt aan de weg timmert de bodem
bewerkt voor zijn slagen zijn toekomst


© FT 11042013
Leiderdorp, Persant Snoepweg ter hoogte van de brug over de Dwarswatering.


foto: Joris Baudoin

Vervolg Heen en Weer schrijven

Het vervolg van de cyclus die Jolies Heij en ik deze lente schrijven, staat elke woensdag op Pomgedichten.
Hoe de liefde over te houden, de vorst te verdrijven.
Lees alle heen en weer schrijven hieronder;
de aanvulling van Jolies : Voor wat onzichtbaar en geschonden
En het antwoord : Die helder en stralende

Gent - Wevelgem

Na vorig jaar op de Kemmel in volle zon nu een ijskoude aflevering.
Van achterop de motor zag ik hoe het deze zondag was.


De Kemmel III


Jan Anton Pijl weer eens op kop
en het peloton al ruim een minuut
alle tijd nog voor een trappist

van waaier naar waaier te rijden
en zot naar de omstanders
zwaaien dat hij het niet zitten heeft

hij hangt er in tegenwind zwarter
en zuurder bij achter de broek
van een favoriet dat hij bidden mag

heelhuids binnen te geraken vandaag
niet het hospitaal waar den Eddie ligt
maar aan de meet in Wevelgem

nog zeventig kilometer afzien
dan is de Kemmel nog niet geweest



De Kemmel IV


Dat hem op deze leeftijd koerst
als een jonge hond terwijl den Tom
zo van de fiets op zijn gat valt

het is niet zijn winter maar neem
dan ook niet de stoep als er genoeg
te klappen valt op het macadam

het is een denkende man die in
herhaling niet anders kan dan
in extremis moeten toezien

dat ze van hem wegrijden
- de koers wacht op niemand -
dat er een kruis over

en dan moet ook hier in het
Heuvelland Goede Vrijdag nog


© FT 24032013

Eijlders in maart

Was zondag 17 maart bij de dichtmiddag in Eijlders; het thema: ‎



Je kijkt overal rond, want je wilt je nieuwsgierigheid bevredigen.
Mooie plekken, lieve mensen, adembenemende omgevingen zetten zich vast in het geheugen.
Herinneringen plakken zich achter elkaar.
Eigenlijk schuurt een terugblik tegen het perfecte leven aan.

Een grote stad of leuke plaats ver weg van je voordeur.
Ander land met een andere wereld en toch.....
Af en toe droom je even weg.

Voel ik me hier ook thuis ?

Wonen in Barcelona, Parijs, of New York.
Of andere buitenlandse plekken waar jij je meteen thuis voelt.
Zo iets van; ze kunnen me hier zonder probleem neer zetten.

Nou, dat voel je je wel, in de kroeg als een huiskamer, ondanks een gebrekkige motoriek op z'n tijd! Lees het verslag op Pomgedichten met daarin 'Arie Arriveert', van Arie van Egmond.


Wat ik weet


Ik kan zeven steden noemen
pleinen straten nachtcafés
warenhuizen waar gevoel te kopen
een idee dat hier ergens huist

dat ik een oude kerk binnenloop
in het koor voor mijn liefdes bid
de wand bekleed met beelden
foto's van wie ik dagelijks weer mis

daar het portaal uitga en oversteek
zomaar een weg in sla
de huizen en de ramen tel
en aanbel gewoon op goed geluk

dat jij dan opendoet mij binnen vraagt
zegt dit is wat ik weet van thuis


© FT 15032013

Heen en Weer schrijven met Jolies Heij

Het begon met de dinsdagcolumn van Jolies Heij op Pomgedichten
'Over de lente en de liefde', 050313, sloot af met het gedicht:

(1)
Altijd lente in de ogen van


Voor bakvissen is hij een zegen (want
fietsen moet je leren), de prille lentejongens
aangespoeld met het opgewarmde getij.
Zeezout parelt op hun adonislijven.

Koningen van de zuidelijke windstreken
heten ze en weten ieder seizoen
het vissersdorp voor zich in te
nemen. Ze spreken in een onbegrijpelijke

taal, maar hun bedoelingen zijn
universeel. Hun blikken spreken
boekdelen, de hand onder de gordel
blijft galant, ook al smaakt de buit

naar gure mosselstreken. Het zijn versiertrucs
van de hoogste plank, na de nacht
wist hij alle sporen om de beeldvorming
niet te verstoren. In badplaatsen kennen ze

hem als Juan of Julio, de boulevard
is zijn renbaan. Thuis treft hij enkel
sleur aan, een vrouw en een schildpad
en een hoop verrotte lijken in de kast.


Jolies Heij


Daarop schreef ik op 05/03/2013:

(2)
Groot rood hart
(voor J. H.)


Dat flaneren langs strade bianchi
mateloos hangen aan je hand
dat je genadeloos in hem opgaat
rode konen die verder gaan dan

ciao bella! ik wilde je altijd al
met mimosa omkransen je sokken
uittrekken en je blote voeten dragen
door het zand van strandwoestijnen

hier liggen we in de luwte van de lente
tussen heuvels weggeborgen
het water waarin ogen verdrinken

het talen naar elkaar dat parelt op het lijf
want wij dralen niet wij drijven
op de slagen van een groot rood hart


Jolies beantwoordde het gedicht:

(3)
In mijn adem staat het geschreven


Hoe ver zijn we inmiddels niet van
het hart afgedreven, hoe veel
lengtes heb jij mij voor je uit
gedragen terwijl ik jouw adem

niet eens in de nek mocht voelen
alleen een ijzig gelaten hoe staat
het ermee en een miezerig schouderklopje
omdat ik weduwen en wezen de hand

heb gereikt en in de ogen van spijtoptanten
moedig genoeg ben om lief te hebben. Is het
daarom dat ik geen voet heb om op te staan
geen grond te kussen, geen doornenkrans

te strelen. Jij kortwiekt de mimosa,
veegt het tuinpad aan. Schrijft
in het hart in het zand achteloos
mijn naam nog bij wijze van ontdaan.

Jolies Heij 06032013


Mijn antwoord op 07/03/2013:

(4)
Onder de mimosa


Goed dan vechten wij de lente uit
in deze kou die pad en duinpan vult
verhult omgewoelde ondergrond
je naam een teken van verdoezeling

een lijn om waar je lichaam lag
aangeduid alsof een plaats delict
vingerafdrukken een kil bewijs
bevroren op je kleding en in je nek

ik legde je neer nam je naam op me
kuste je voeten dat je in warmte stond
haalde jij adem ik vulde de wolkjes

niet met ijs of moedige ontkenning
maar volmondig de adem van een waaghals
in het belagen van je groot rood hart


Het 'antwoord' van Jolies:

(5)
Bloeiendmooie woorden bevriezen mettertijd


Zo lang lijkt het nu geleden dat
je mij zonnebloemen stuurde, dat we
elkaar groetten onder de bloeisels
jij noemde dat sneeuw en ik liet me

verzinnen in jouw zuigende blik, vergat
aan je lippen te denken, keek alleen
naar je om hete strelingen smekende
hals. Dat was toen ik je nog raakte.

Toen begon het te sneeuwen, je beeltenis
werd tot marmer. De lentejongen
uit het zuiden werd een stijve meneer
die niet meer zag wat mij deerde.

Je poetst het hart op als ik kom
verslingert het weer als ik ga, onze
gezamenlijke lentedagen een eeuwig
gemist station. Ik weet nog hoe het begon

maar kun jij de weelde van onze liefde
dragen? Al jouw gebeden kunnen niet
verhoeden dat ik de belaagde terwijl jij
het jouwe achter hulpeloos mooie woorden.


Jolies Heij 080313
Ook te lezen op Pomgedichten, thema In verwarring)

(6)
Een mijnenveld


Je slaat een toegestoken hand af
hakt je woorden uit marmer en ijs
ontgrendelt je mond als een stengun
het helpt niet de lente te zingen

onthutst recht ik mijn rug de lucht
in mijn longen kleeft schor aan je schaduw
wil je zonder omzien op de loop gaan
als ik je niet een seizoen maar het hele jaar

laat ik je truitje over je hoofd trekken je bij de mouw
nemen en leiden door het mijnenveld van onze zinnen
ze groeien als krokus sneeuwklok tulp narcis

wortel en tak om het bevroren pad te effenen
dat je niet op je Giacomettibenen de kopjes
vertrapt ze kloppen nog het groot rood hart


FT 09032013
Eveneens te lezen op Pomgedichten, thema In verwarring


Jolies in reactie:

(7)
Tijgerend door rozenvelden


Dat ik je wel vergeven moet, want
jouw hart sluit zich genadeloos om het
mijne. Het voelt kloppend en warm
als een konijnelijfje door de

stroper in de zak gedaan. Ik
wilde het met prikkeldraad
opsieren, maar ik weet dat jij niet
op glamour valt. Met bloemen

hoop je me te troosten, maar ik eis
de doornen in het vel, als het niet
haakt noch steekt is het niet bespraakt.
Je kunt de mijnen niet onklaar

maken die je eerder in mijn hart
geplant, geef me rozenbladen
tegen het lekken, geef me veenbrand
maar niet dit schoorvoetende de kop intrekken.


Jolies Heij 100313


Schreef ik:

(8)
Op het hakblok


Mijn kop op een hakblok als ik niet
alle rozenbladeren pluk om lekken
in je lijf te stelpen ik ga door brand-
netelbossen vossenklemmen haal je

als een turfgraver boven
bouw een haard die je warm stookt
de adem in je keel je luchtkanaal
vrijmaakt je taal weer losgetrokken

in de organen die ik met een vingertop
beteken daar en daar en daar wil ik jou
en mij delen stekels een voor een uit je

trekken onze spraakzame ik prikkelen
dat je door elke opening te begaan bent
voor de afdaling naar het groot rood hart


FT 11032013



Bericht van Jolies:

(9)
Het spoor terug


Laat je maar afglijden langs de puntige
wanden, die zielekant, langs de scherven
van allang versplinterd geluk als
het snijden je niet deert en je

het afgesneden zijn verleerd. Als
de strop van verlangen strakker
rond het bed, lasso's getrokken om
de opwaaiende sentimenten, maar de

spade is onverzettelijk en de vos
watervlug. Met een beetje geluk
laat hij het kruimelspoor dat nu eens
niet naar geleden veldslagen leidt.

En als je niet bang bent voor de
vrije val, als ik de turfgraver niet meer
vrees met zijn oud knoestig hart
breng mij dan weer tot leven.


Jolies Heij 130313



Krijgt een vervolg:

(10)
Aan het koord


Het is alsof je met een jojo speelt
het koord laat vieren en weer
aanhaalt onverhoeds werpt om
de nek die boven het dekbed uit

het maaiveld waar de splinters
het spoor steken ik draai er de hand
niet voor om volg de geur van de vos
zaai in een dwaalspoor het zaad

als heteluchtballonnen gooien we ballast
af en stijgen naar hemelse hoogte
om zo leven te winnen hier op de grond

gaan wij zonder vrees en in maagdelijke
rust de perken te buiten aan deze liefde
aangewakkerd in het groot rood hart


FT 14032013

Het vervolg ook op Pomgedichten


Jolies schrijft:

(11)
Eén vos maakt nog geen bed


Ik laat je aan het lijntje
de vos is honds geworden
maar met het dolle schuim nog
op de lippen, deze heerlijk onverteerbare

gekte die ons in bedwang houdt
deze liefde op dorre grond zo
hard als het weer één nacht ijs
en dan zo zompig als de zuidenwind

die de eerste zaadjes aanvoert
ons seizoen rolt als het getij
aan en weer terug het kan mij
niet vlug genoeg gaan niet hoog

genoeg de rillende maan en op
de bodem in het diepst de kuil dit
bewogen neervlijen mijn ruw hart
in jouw handen van bewaring.


Jolies Heij 240313



Het brengt ons

(12)
Tussen ijs en drijfzand


Ik bouw een bed van passiebloemen
rol je om en om dat je in rillen opgetild
hemel en onderaards vuur ziet branden
vlij je vaardig tussen de spijlen neer

bewaar het beeld als een kruis
voor als je op hoge leeftijd blind geslagen
niet meer dan deze hersenschim hebt
om je aan te warmen in te wentelen

zie hoe waar ik in je geloof genoeg
om het ijs te breken om in het drijfzand van
deze stuiterende liefde niet onder te gaan

en laat me aan je handen je lippen
mijn zuiderse bloedklop verpachten
zo passen we het groot rood hart


FT 25032013


Jolies in twijfel:

(13)
Uit ijle hoogtes is het hard vallen


Ik zou je zo graag van alles beloven
maar eenmaal in ijle hoogtes
gaat er veel verloren kun je
diep tuimelen als een reiger van

de waterkant een verstijfde held van zijn
voetstuk. O, alles zou je willen
proberen om het hart ten uitvoer
te brengen: passiebloemen oppotten

het drijfzand asfalteren, je zuiderse
bloedbanden etaleren bij een
knapperend paasvuur. Ik geloof
alles waar je voor leeft, maar ken

je mij, als ik je vertelde hoe
groot ik mij hou, dat ik kwaad
spreek over jou bij het kleinste
verdacht dat je ons hart verpacht?


Jolies Heij 010413


Is de hoop dan vervlogen?

(14)
In de bodem geslagen


Dat je alles belooft maar je mond niet
het vertrouwen is je zou goden en helden
uit hun hoogste bed tillen en ze zo laten
vallen dat hart en hoofd naast het voetstuk

in gruzelementen - een versteende Apollo
zonder armen voel ik me een gevallen god
die slaafs de velden bewerkt de vuren brandt
en hoopt op het schone oog van zijn Godin

vooruit wil ik het drijfzand mijden
door wat achter ons in rook is opgegaan
heb ik geen weg terug

ligt hoop in de bodem terneergeslagen
kwade gedachten die ik uit je moet trekken
die ik ban uit het groot rood hart


FT 02042013



Jolies weet hoe het voelt:

(15)
Voor wat onzichtbaar en geschonden


Zo groot van vertrouwen is het
onontkoombaar dat er iets breekt.
Iedere vaas wil terug in de
gestalte, eenieder wil de hand

van een ongeschonden Apollo
die pijl in het onverdorde hart.
Liefste, ik wens je een handomdraai
om je bijeen te rapen een oplettend oog

om de wond dicht te naaien
een dak tegen de miezerregen of voor
als de wind verkeerd staat. Jij
bent in mijn hart gekropen als

een sluipschutter. Ik verdien de
kogels niet evenmin heb ik de
kracht van een Godin hooguit weet ik
hoe het voelt diep binnenin.


Jolies Heij 060413


over wat de liefde aanricht:

(16)
Die helder en stralende


Eerder ben ik te goedgelovig
in een leven gestapt dat zo breekbaar
ik draai daar niet omheen mijn hand kent
het teken van de zweep de terugslag

van de sloopkogel het haalt je
duistere bedenkingen bijtend boven
dat ik mijn oog het geharde hoornvlies met
dure tranen bevochtig ze spoelen de wonden

het leed dat liefde vanbinnen aanricht
ik die op jou mijn pijl richt en aanschouw
hoe je ongebroken in me opstaat

een Godin zwevend op haar voeten
dragen op mijn rug wil ik je meevoeren
in onpeilbare diepten dit groot rood hart


FT 08042013


Hoe zeker voel je je

(17)
Niet op het eerste gezicht


Bij de gratie van Wodan vraag
ik mij je hart te sparen nu ik zie
dat je het voor mij groot wilt
houden. Heb ik nooit vermoed wat

een moordkuil het was noch
hoe het klopte in mijn naam.
Handig het dan over aan deze
verkruimelde handen dit onbeholpen

gemoed. Het is niet zo doorboord
of de schoenmaker kan het
oplappen al heftig bloedend tegen
het mijne aan. Kom dan als

je niet anders kunt en vergeef mij
de kleppen en valkuilen. Als je toch eens
wist hoe zeker ik mij wil voelen op
jouw rug of tuimelend door de vingers.


Jolies Heij 150413


wat verlangen brengt

(18)
In alle spiegels


Val- en moordkuilen ontwijkend volg ik je
in stegen en krochten ik kan niet anders
dan me laven aan je gratie je gezicht je
naam die zindert het verlangen brengt

van bezatten op een late lentenamiddag
een terras waar stoelen deinen op de klop
van je polsslag als ik jou mijn hart op handen
draag naar mijn schamel onderkomen

mijn wankel huisaltaar het staat armlastig
te wachten op je dienaar die je gehavende
gemoed oplapt met je wil samenvallen

tot om ons heen alle spiegels bloeden
en breken wij nog weten hoe elkaar
te hoeden met groot rood hart


FT 16042013


Jolies heeft reserves:

(19)
Eén koningin maakt nog geen sprookje


Tot koningin zonder troon heb je
me nu al gekroond maar met de
scherven aan de lippen jouw
bloed zal ik nooit hoeden de klop

van je lendenvruchten nooit onder
mijn handen voelen mijn sprookjes
vertel ik aan de kabouters bij de
poorten van jouw volbloeide tuinen

de beren zullen schuddebuiken de kleine
fee laaft zich aan de achtergebleven honing
de dwergen richten een altaar in op
de resten van mijn en jouw wrakhout

moet ik gas terug lief en niet te veel
spiegels lijmen of doekjes laten bloeden
maar een nacht voor het ijs en een
hart om een pijl op te trekken.


Jolies Heij 220413


Het sprookje en de werkelijkheid:

(20)
In een glazen kist


Wie in een tuin sprookjes vertelt
kan de werkelijkheid niet verbloemen
hoe hard ook kabouters wrakhout hakken
de scherven van de lippen plukken

laat onze bloei niet monddood gemaakt
de vruchten die jij kleine fee mij ontzegt
vulde ik niet voor niets met honing het zou
je zoet moeten stemmen leg jij ze op ijs

trekt een pijl en schiet de gebeden af
die ik tot je richt als ik je neervlij
laat de dwergen over je waken

nu de liefde in je te slapen ligt
tot weer een dichter die wakker kust
bonkt onder glas het groot rood hart


en tot slot: (Epiloog)

(21)
Zolang het slaapt


‘t Is goed zoals ‘t is vandaag genoeg gefeest
is het genoeg geweest wat we van elkaar
onder ogen zagen in hart en handen
namen wat de liefde bood en toeliet

en altijd kijkers om ons heen koortsige
kapers die je eer willen roven hoe
ze in afgunst achter de rug hoop
en trouw te grabbel gooien

er zijn zoveel monden die gevoed willen
hoeveel vingers niet naar ons wijzen
teveel ogen die ons platvloers zien

gaan we ondergronds laten daar elkaar
de ruimte in glazen kamers van verdwijnen
waakt klop op klop het groot rood hart


FT 23042013


De liefdesperikelen ook op Pomgedichten

Nog wat geleerd vandaag ?

Zondag 17 februari 2013 is Eijlders een leslokaal met de gelegenheid tot drinken.
Stipt op tijd, zoals elke les begint, om 16.00 uur.

Want: soms weet je het niet meer.
Of weet je het juist wel, omdat je ziet dat het beter kan of anders moet.
Daarbij het liefst een ander natuurlijk de les lezen.

Maar pakken we het zelf ook op zoals we het anderen graag zien doen.
Kijken we rond, aanschouwen de wereld en denken dan toch.....zit wel wat in.
Steeds weer de vraag stellen : Nog wat geleerd vandaag ?

Lastig, want het liefst zijn wij de slimste natuurlijk.
In Eijlders dichters met gedichten over scholen, het leren en wat er dan van terecht komt.
Misschien ook nog wel enkele woorden van nostalgie over die vroegere schoolbanken.





Opgave


Dat het een opgave is
van altijd meer willen weten
iemand boort stof aan tegen vergeten
stoft boeken af klopt kleden en feiten uit

veegt de tafels en nog
wil het in deze grond niet aarden
linoleum in een oogwenk schoon gedweild
alleen de stoelpoten laten indruk achter

in het leslokaal blijft de stem van
meester hangen hij legt uit en telt op
herhaalt en vertelt wat de opgave is

niet opgeven maar volhouden nog tegen
beter weten in werken aan wat leven doet
hoe een roos kan groeien op een rode schoen


FT 13022013

Valentijn: Lang leve de liefde

Op Valentijnsdag: donderdagavond 14 februari 2013, organiseert Toneelgroep Weerschijn de traditionele “Lang leve de liefde" festiviteiten, ook dit keer in het sfeervolle Theater Branoul te Den Haag. Zowel professionals als amateurs zullen zorgen voor een onvergetelijke avond vol muziek, theater, zang, proza en poëzie. Alles met als thema: de liefde.

Met: Edith de Gilde, Frans Terken, Gerrit Vennema, Frida Winklaar Domacassé, Frank de Glas, Fred Hofer, Irma Hollander, Frans Limbertie, Maaike Neleman, Mario Auerhaan, het Juliet Ros Combo, Huib Versluys, Angelique Schipper, Layla ter Horst, Jelger Dees, Jeroen Ward en Jochem Bilstra.

De programmering en presentatie zijn in handen van Anne Marie Boorsma, de techniek wordt verzorgd door Florian Oele, de fotografie is van Eelco Brinkman en de illustratie is van Bernadet Boorsma

Aanvang Valentijnsavond: 20.15 tot ongeveer 23.00 uur
Kosten: 10 Euro (ooievaarspas 5 Euro) graag overmaken op banknummer: 78.47.82.148. t.a.v. Stichting Weerschijn Den Haag.
Plaats: Theater Branoul, Maliestraat 12 te Den Haag.

Reservering/ informatie: www.toneelgroepweerschijn.nl


EIJLDERS in SCHELTEMA

De Gedichtendag 2013 is op donderdag 31 januari a.s. met als thema : MUZIEK.

Dichters van Eijlders en daarbuiten zullen vanaf 17:30 gedichten voordragen uit eigen werk in alle toonsoorten over muziek en de wereld om hen heen.

Tussendoor muzikale bijdragen van o.a. de BLAFFENDE HONDEN met Michael Abspoel (stem Man bijt hond), Ronald M. Offerman (de dichtende ober) en Arie van Egmond op Piano.

Poëzie en muziek zijn altijd al nauw met elkaar verbonden geweest. Al in de klassieke oudheid werden gedichten met instrumenten begeleid. En nog steeds maken zowel de dichter als de muzikant dankbaar gebruik van harmonische klankkleuren, meerstemmige melodieën, opzwepende ritmes en verrassende contrapunten in strofes en refreinen om hun verhaal te vertellen. Sterker nog, poëzie swingt, ontroert en vervoert als nooit tevoren.
Een ontmoeting tussen dichters en zangers : woorden en klanken

De Poëzieweek begint op donderdag 31 januari 2013 met de 14de Gedichtendag en eindigt op woensdag 6 februari met tal van activiteiten in Nederland en heel Vlaanderen.
Zie ook de link www.selexyz.nl/evenementen

Van het Oosterdok 2012


Zaterdag 26 januari presentatie
Van het Oosterdok 2012
,
met een gedicht van de dichters die in 2012 op het Open Podium in de OBA (Centrale Bibliotheek, Oosterdokskade 143) voorlazen. In het Theater van 't Woord, aanvang 15.00 uur.
Met ook Tjitske Jansen, aan wie het eerste exemplaar van de bundel wordt aangeboden.

Mijn bijdrage: Het zwijgen voorbij


Café Eijlders in januari: thema muziek

Wat klinkt als muziek in je oren?
Zondag 20 januari 2013 om 16:00 Eijlders dichtmiddag, deze keer op zoek naar gedichten over muziek en alle denkbare klanken. Met een pakket papier of een bundel en voordragen over wat muziek met je doet.

Ik las o.a. :


Music for the millions


Een violist strijkt over het Vrijthof
muziek voor miljoenen
zoet gestemde snaren met de haren mee
in opgepompte decolletés en zacht ruisende
rokken die dansen naar zijn pijpen

hoe op deze akkoorden in open lucht
hun borstpartij trilt van temperament emotie
een poppenkast waarin alle handen van hout

je zou er opvliegers van krijgen
als je niet zo bijeen gedreven
in de menigte werd mee geschopt

nee windstil staan tijdloos denken
aan de streek van de cello de laatste
van Sarabande in Suite 2 van Bach, J.S.

hout van Cremona dat in d-moll klaagt
over roering en bombast die zo het oor teistert

dank dan Andrea Amati dat hij
dit wilde snijden zou lijmen en bespannen
tegen de drang van talloos veel miljoenen in


Lees ook op Pomgedichten een bijdrage pomgedichten.nl/het meisje van BOB en het verslag van deze middag.


En dan nog even wat verder in de toekomst: op donderdag 31 januari 2013 is het Nationale Gedichtendag.
Eijlders organiseert die dag in samenwerking met Scheltema Selexyz een dichtmiddag aldaar op het Koningsplein; vanaf 17.30 uur; nader bericht volgt..