Op verzoek van Pomgedichten schreef ik: J.
Daar ook de YouTube link naar de vertolking, door Jeroen Willems, van ' Jojo', van Jacques Brel, aanleiding voor het gedicht.
J.
Het zullen je dagen maar zijn
het podium een rots van levend staal
de diepste taal en aanhoudend de zenuwen
dat dan de langste nacht
je stem die het leven raspt
gruis dat als kiezels in je schoenen loopt
en schrijnt
even wacht in een ademtocht
je binnenwereld naar buiten trekt
het gezicht dat in tegenlicht
de lijnen tekent die alle licht verteren
van de vriend die je voorging
die je altijd nog spreekt
het doek dat nu het valt een doorgang is
opkomst en uittocht ineen
maar niet het sterven is
wat je aan onze voeten legt
© FT 30082013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten