Bericht van Lisan Lauvenberg, bekend van de eretitel 'Koningin van Helmers':
Op 16 juli sluit dit instituut voorgoed zijn deuren.
Veel herinneringen voor velen in de stad.
Ook voor dichters was dit een thuis.
Dit is geen gedicht:
Ook dit oude bruine café heeft het niet gered,
teveel regels, teveel bureaucratie en een huisbaas die geld wil maken en geen huurverlenging gaf.
Voor Coby betekent dit dat ze na zoveel jaar hard werk met lege handen achterblijft.
Voor het vaste meubilair en buurtgenoten een verlies van een warme plek.
Kunnen we dit eren met een bombardement van gedichten? Ik kan zorgen dat ze die krijgt.
Groet, Lisan lauvenberg
Ik heb goede herinneringen aan de zondagdichtmiddagen in Helmers.
Uiteraard komt er n.a.v. dit bericht een gedicht:
Helmersdicht
Op de tramhalte wachten op lijn 3
of lijn 12 het maakt niet zoveel uit
je weet dat jouw weg nog een tijd te gaan is
aan de overkant Café Helmers
schittert oud bruin in de ramen
rood wit het bord van Amstel Bier
dat dagelijks de drinkers roept
zij die al of niet op zondag ongestoord
door zeg een horde dichters
hun zorgen bepraten luidruchtig uitdragen
tot ver voor en achter en over de toog
ze vragen zich in arren moede af
waar vind je nu nog een huiskamer
van deze omvang nou ja dit formaat
een vloer waarop je zand erover zegt
als er weer eens een geschil beslecht is
geen dichter die hier nog woorden vindt
geen jury meer om de eer te redden
de huisbaas heeft Helmers niet willen helpen
na het uitzwaaien van trouwe gasten
blijft de koningin met lamme handen staan
hoe zwaar weegt daarin niet het verlies
© FT 12072016
Lees het bericht en andere gedichten op Pomgedichten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten