In november op Pomgedichten, op het thema Troost.
Bij naam
Vind maar eens een naam
om haar dichter bij je te houden
alsof ze niet als Doornroosje
ver weg in tijdloze slaap ligt
naast haar de wacht houden en
wakker kussen zou je willen wensen
haar noemen naar haar verschijning
maar na elke rusteloze nacht
zink je weer weg in een gat
tot op een dag het ochtendgloren
je langzaam de ogen opent
‘Aurora’ vormt zich op je lippen
je herinnert je gouden tijden
verzacht het aanhoudend verdriet
© FT 05.11.2021
Lees het commentaar hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten