Dat haar stem er niet meer toe doet
nu je haar in woorden doodzwijgt
zij in handgebaar haar twijfel legt
: ongrijpbaar
wat aan het oor teloor gaat
al laat zij zich onverminderd horen
: onverstaanbaar
het geloof dat je hechtte aan wat ze vertelde
al was het waar er was altijd meer van gelogen
niets neem je nog aan
de ogen op de overkant gericht
om haar hier niet meer te zien
laat haar negen straten negen bruggen ver
en al het water om te spoelen
niet dat het spreken reinigt
maar het uitgesproken zijn
Frans Terken 17032012 op: Pomgedichten,
zie ook :
de enige echte 'mag het ook eens wat minder lief' trofee op pomgedichten
Het zwijgen voorbij
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten