Om een kinderhand

Op Pomgedichten schreven Frans Terken en Pom Wolff samen een gedicht, om en om een regel:


OM EEN KINDERHAND


laat haar naar de strijdbijl graven
om verf van haar huid te schrapen

hoe zij zich wendt en keert en kotst
ik moest best huilen weet je dat

dat zij zo diep moest gaan
om hier weer bovenop te komen

daar lag het beertje
en hoe zij zag hoe het geworden was

in een waas van haren en pluche de verf-
doorlopen ogen de handen die blijven plukken

als alles is zoals het is
als alles is en niets meer is te geven

dat je met je nagels moet trekken aan
wat je van verdriet vergeten kunt

om niet op te houden wie je bent én
om nog een kinderhand te houden


Frans terken & Pom Wolff
lees het ook op : frans terken en pom wolff schrijven tussen 2100 en 2200 samen een gedicht