Het thema voor de enige echte virtuele – hoe en voor wie wil u weleens piano schrijven? – op Pomgedichten bracht in de trein terug van Groningen naar Leiden onderstaand gedicht:
Almere Muziekwijk
Dat de halve wereld zonder toetsen is
zelfs in Muziekwijk zijn de piano’s gesloopt
tussen nieuwbouw een laaghangende bewolking
die het ware leven dempt
huizen bevolkt in mineur waar melodieën
afgestemd zijn op gevoel van verdriet
als zoekt men troost bij elkaar
om die bij elke aanslag weer kwijt te raken
je kunt wel noten op je zang hebben
hier klinken ze dof en onderdrukt
de vingers stram nee ongeoefend
om de juiste toon aan te slaan
virtuoos en hemelhoog is hier niet gegeven
alles eenzang als het kwelen van de Toppers
© FT 26022017
Lees het commentaar en de uitslag op Pomgedichten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten