Pomgedichten: In de vingers

Op Pomgedichten een bijdrage voor de virtuele weekendtrofee, een gedicht dat ik gisteren ook las voor Roos Tulen, op het Pieterskerkplein; dit n.a.v. de tentoonstelling 'Lichaamsbeeld', een project van Roos met "20 foto's van 20 verschillende fotografen met allemaal een andere kijk op hetzelfde verhaal en hetzelfde lichaam. Ik wil de 20 foto's groter dan levensecht afdrukken", zoals ze schrijft op 'Voor de kunst'.
Het gedicht paste m.i. wonderwel bij deze tentoonstelling.

In de vingers


Of je het in de vingers hebt
je tast af wat vandaag nog mag
of iemand meegaat in verwachting

dat je je hand niet overspeelt
als je oefent in tederheid
je weet van huid en haar

nog niet of de weg ernaartoe
in dit landschap begaanbaar is
er kruipen adders onder het gras

wat iemand toelaat totdat
abrupt de voet op de rem
de brokken die je dan lijmen moet

maar nooit bang voor de hand
die liefde strijkt over het hart
hoezeer dat aan ons tweeën

© FT 22092018

Lees het commentaar bij het gedicht op Pomgedichten-laat het van de liefde zijn.
Meer over Roos Tulen op roostulen.com
Informatie over haar project 'Lichaamsbeeld': Voordekunst-Lichaamsbeeld