In mei 2020 schreef ik Dichter bij ademnood, n.a.v. de enige echte virtuele – vrij naar tijdloze dichtregels van vera van der horst – waar staan we nu eigenlijk met elkaar (wat zijn we?/waar zijn we?) – weekendtrofee op pomgedichten – : (Lees bij Pomgedichten wat het bracht.)
Dichter bij ademnood
Wij in een luchtbel die hoog genoeg
stijgt om stilstaand in te dansen
armen en benen gaan traag op en neer
dragen afstand binnen onze ruimte
hoe dan je hijgen een tekort aan adem
lijkt alsof de longblaasjes uitgeput
of grof door een stoflaag bestoven
het is zoeken naar zuurstof
dat ik je mond-op-mond wil
beademen maar dat het niet mag
laten we de gestelde maatregelen
stiekem met voeten treden
stap ik door het hete vuur
dat ik in je ogen zal blazen
© FT 08.05.2020
In juni 2020 was er een uitnodiging van Art&Jazz uit Den Haag, om bij een kunstwerk een gedicht te leveren. Ik koos een werk van Maaike van de Gevel, 'Ik adem', waarbij het gedicht m.i. naadloos paste.
Vanwege corona werd de tentoonstelling van kunst- en dichtwerken in Muzee in Scheveningen uitgesteld, deze is nu te zien van 5 juni t/m 11 juli.
Van Maaike ontving ik deze foto van 'Ik Adem':
Voor meer werk van Maaike van de Gevel:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten